Η φωτογραφία μου
Σε μια πόλη όπου, η έννοια της πολιτικής σχετίζεται άμεσα με "βόλεμα στο δημόσιο", η πολιτική σκέψη αρχίζει και τελειώνει με "ποιός απ τους δυο έφαγε τα περισσότερα", η πολιτική πράξη ταυτίζεται με παραλληρητικές ιδέες εθνικού μεγαλείου, μια πρωτοβουλία πολιτών αρθρώνει τον αντι-λογο της στη συλλογική αποχαύνωση. Πήραμε λοιπόν την απόφαση, ένα ετερογενές σύνολο από ανθρώπους διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων και ηλικίας, αλλά με κοινές ανησυχίες και ενδιαφέρον για έκφραση και δράση, να παρέμβουμε στην μονότονη καθημερινότητα της πόλης και να της δώσουμε χρώμα: Αλληλεγγύης κι αυτοοργάνωσης γιατί δε πιστεύουμε σε σωτήρες και εκπροσώπους αλλά στην κοινή συμετοχή όλων, Αντιφασιστικό γιατί η κοινωνική αδικία και η φτώχεια ωθούν όλο και περισσότερο κόσμο σε απάνθρωπες ιδέες μίσους, Αντιμιλιταριστικό γιατί ο μιλιταρισμός είναι το σύμβολο του θανατου και της εξουσίας, Αντιρατσιστικό & Αντισεξιστικό γιατί είναι και τα 2 όψεις του ίδιου φασιστικού νομίσματος, Αντικαπιταλιστικό γιατί ο καπιταλισμός ευθύνεται για την οικονομική, περιβαντολογική και κοινωνική καταστροφή όλου του κόσμου.

Κυριακή 1 Απριλίου 2012

Λίγα λόγια για την Αντιφασιστική της 18/3

                         Την Κυριακή 18/3, συγκεντρωθήκαμε στο άγαλμα της Ελευθερίας, παραπάνω από 150 αντιφασίστες/στριες, στην πλειοψηφία άτομα του α/α χώρου, τόσο απ'τη Δράμα όσο κι από τις γύρω περιοχές και παρά τον λίγο χρόνο που είχαμε στη διάθεση μας, μιας και το κάλεσμα των φασιστών δημοσιεύθηκε ύπουλα μόλις 3 μέρες πριν, με σκοπό να δείξουμε πως δε δεχόμαστε τους νεοναζί. Πως δεν είμαστε αντιφασίστες/στριες εκ'του ασφαλούς και στα λόγια -ούτε με φόντο κάποιες προεκλογικές εκστρατείες- αλλά έτοιμοι να τους αντιμετωπίσουμε έμπρακτα και με κάθε μέσο αν χρειαστεί.

Μόνο αφού αποχωρήσαμε και με την προστασία των εξωπραγματικά υπεράριθμων μπάτσων, οι φασίστες ξεκούνησαν απ'την πλατεία όπου ήταν περιφρουρούμενοι και αποκλεισμένοι.

Μείναμε όμως έκπληκτοι που σε μια πόλη όπως η Δράμα, έχοντας στο παρελθόν ζήσει σφαγές και εκτελέσεις απ'τους ναζί στη διάρκεια του Β' παγκόσμιου πολέμου -στο Δοξάτο, τα Κύρια, την Χωριστή, το Μεγαλόκαμπο, το Νευροκόπι γίναν κάποιες απ'τις μεγαλύτερες σφαγές και υπάρχουν μνημεία- η πλειοψηφία του κόσμου έπινε αμέριμνα καφέ κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης δείχνοντας εριστική αδιαφορία, αλλά κι ότι στις συνειδήσεις κάποιων ανθρώπων οι νεοναζί έχουν ήδη νομιμοποιηθεί.

Παρ'όλα αυτά εμείς δεν ξεχνάμε τι σημαίνει φασισμός και δεν θα τους αφήσουμε ποτέ ανενόχλητους. Θα 'μαστε στο δρόμο, να τους το χαλάμε.

Κάποιοι/ες αντιφασίστες/στριες