Η φωτογραφία μου
Σε μια πόλη όπου, η έννοια της πολιτικής σχετίζεται άμεσα με "βόλεμα στο δημόσιο", η πολιτική σκέψη αρχίζει και τελειώνει με "ποιός απ τους δυο έφαγε τα περισσότερα", η πολιτική πράξη ταυτίζεται με παραλληρητικές ιδέες εθνικού μεγαλείου, μια πρωτοβουλία πολιτών αρθρώνει τον αντι-λογο της στη συλλογική αποχαύνωση. Πήραμε λοιπόν την απόφαση, ένα ετερογενές σύνολο από ανθρώπους διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων και ηλικίας, αλλά με κοινές ανησυχίες και ενδιαφέρον για έκφραση και δράση, να παρέμβουμε στην μονότονη καθημερινότητα της πόλης και να της δώσουμε χρώμα: Αλληλεγγύης κι αυτοοργάνωσης γιατί δε πιστεύουμε σε σωτήρες και εκπροσώπους αλλά στην κοινή συμετοχή όλων, Αντιφασιστικό γιατί η κοινωνική αδικία και η φτώχεια ωθούν όλο και περισσότερο κόσμο σε απάνθρωπες ιδέες μίσους, Αντιμιλιταριστικό γιατί ο μιλιταρισμός είναι το σύμβολο του θανατου και της εξουσίας, Αντιρατσιστικό & Αντισεξιστικό γιατί είναι και τα 2 όψεις του ίδιου φασιστικού νομίσματος, Αντικαπιταλιστικό γιατί ο καπιταλισμός ευθύνεται για την οικονομική, περιβαντολογική και κοινωνική καταστροφή όλου του κόσμου.

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ

Από τις συγκρούσεις στους δρόμους του Λονδίνου
Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες της πιο αναμενόμενης αντιμετώπισης μιας εξέγερσης από την πλευρά των εξουσιαστών. Η προσπάθεια αποπολιτικοποίησης και συκοφάντησης των εξεγέρσεων είναι πανομοιότυπη και στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται, και στα μέσα που χρησιμοποιεί. Ο τρόπος δεν είναι άλλος από την απαξίωση των πρακτικών της εξέγερσης, είτε έχει να κάνει με επιθέσεις σε στόχους, είτε σε λεηλασίες και απαλλοτρίωση του πλούτου, και το μέσο δεν είναι άλλο απ'αυτό της προπαγάνδας, η οποία παρουσιάζει ότι αυτοί θέλουν να παρουσιάσουν στο τηλεθεάμων κοινό, αποκρύποντας τα υπόλοιπα.
Σε μια μητρόπολη που μαστίζεται απ'την ανεργία και την φτώχια σε συγκεκριμένες περιοχές και κοινωνικές ομάδες, και που πριν 25 χρόνια έζησε για τους ίδιους περίπου λόγους μια αντίστοιχη εξέγερση, σε μια πόλη που σε λίγο καιρό θα φιλοξενήσει το πανηγυρι των ολυμπιακών αγώνων, κάποιοι άνθρωποι, κυρίως νέοι, φτωχοί και πάνω απ'όλα οργισμένοι, με αφορμή τον φόνο του Mark Duggan από τους νταβατζήδες του πολίτη, μα αιτία την καθολική υποτίμηση τους από την πλευρά των εξουσιαστών, βγήκαν στο δρόμο και δείξαν την οργή τους επί 3 συνεχόμενες μέρες.
Φυσικά η αντιμετώπιση τους ήταν ίδια με αυτή πριν από 25 περίπου χρόνια, ίδια με την εξέγερση στα προάστια του Παρισιου, ίδια με την δεκεμβριανή εξέγερση της Αθήνας.
Τα ΜΜΕ και οι αχυράνθρωποι της εκάστοτε εξουσίας παπαγαλίζουν μονίμως τις ίδιες λέξεις: τυφλή αδικαιολόγιτη βία, λαθρομετανάστες, αναρχικοί, κουκουλοφόροι, περιθωριακοί, πλιάτσικο, μπάχαλα. 
Αποφεύγουν να πουν ότι αυτοί που εξεγείρονται είναι οι φτωχοί άνεργοι & εργάτες, οι νέοι χωρίς μέλλον, οι κοινωνικά αποκλεισμένοι λόγω θρησκείας, χρώματος δέρματος ή καταγωγής κι όσοι αμφισβητούν το σύστημα και τις αξίες του καθολικά. Δηλαδή την μισθωτή ακατάπαυστη εργασία που κάποιοι άλλοι ονομάζουν μισθωτή σκλαβιά. Αρνούνται να δεχτούν πως η ευχάριστη κι άνετη ζωή που κάνουν αυτοί, οφείλεται στην υποτιμημένη εργασία των αναλώσιμων κι ασήμαντων, των καταπιεσμένων. Έτσι το να αποκτά κάποιος απ'τους εξουσιαζόμενους κάτι μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, για το οποίο υπό άλλες συνθήκες θα πρεπε να κάνει μερικά μεροκάματα για να το αποκτήσει, χάνοντας χρόνο απ'τη ζωή του, το ονομάζουν πλιάτσικο και κλεψιά κι όχι απαλλοτρίωση πλούτου. Όταν όμως αυτοί οι ίδιοι με τις ζωές, την εργασία και τον χρόνο χιλιάδων εργατών πλουτίζουν, παράγοντας αγαθά κι ανάγκες που ο εργάτης πολύ πιο δύσκολα θα αποκτήσει, αυτό το ονομάζουν τίμια εργασία κι όχι κλέψιμο.
Όταν οι εξεγερμένοι χτυπάνε καθεστωτικούς στόχους όπως δημοσιογραφικά κέντρα που αναπαράγουν τον λόγο των εξουσιαστών, αστυνομικά τμήματα κι οχήματα και πολυεθνικές, αυτό το ονομάζουν τυφλή κι απολίτικη βία, και υποβαθμίζουν την κατάσταση προβάλοντας θλιβερά παράπλευρα γεγονότα που κάποιοι άλλοι εξαθλιωμένοι βρίσκουν ευκαιρία να πράξουν.
Αλλά είναι καιρός να μάθουν ότι έτσι είναι οι εξεγέρσεις, ανεξέλεγκτες κι άγριες. Κι αφορμή για να ξεσπάσουν είναι πάντα αυτοί, οι ορκισμένοι εχθροί τους.
Όταν ο πρωθυπουργός ανακοινώνει ότι θα κατεβάσει μέχρι και τον στρατό αν δε μπορέσει να φέρει την τάξη η αστυνομία, είναι αστείο να προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν πρόκειται για εξέγερση, αλλά για κάποιους λίγους ταραξίες που δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν. 
Εμείς δεν έχουμε ψευδαισθήσεις ούτε για την ψεύτικη κοινωνική/ταξική ειρήνη που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να προβάλουν οι εξουσιαστές, ούτε για την ουσία των συγκρούσεων και των οργισμένων ανθρώπων που αντιδρούν στο καθεστώς. Σε αυτούς τους ανθρώπους που τους στοιβάξανε σε τεράστια φθηνά κι άθλια κατασκευάσματα στις πιο υποβαθμισμένες συνοικίες και ονόμασαν εργατικές κατοικίες, για να μη μπερδεύονται στα πόδια τους και να τους ελέγχουν καλύτερα, εμείς μόνο την αλληλεγγύη μας έχουμε να δείξουμε. 

Πρώην αποθήκη της Sony στο Λονδίνο



 Ανακοίνωση από τους συντρόφους της Occupied London και η μετάφραση στα ελληνικά.



Για την επίθεση στο Μπρίστολ.



Κείμενο για την εξέγερση στην Αγγλία από Θερσίτη.



Ανακοίνωση της κατάληψης Σινιάλο στο Αιγάλαιω.

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Καβάλα… η μικρή Νορβηγία;

 Όλη η ανθρωπότητα παρακολουθεί σοκαρισμένη τις εξελίξεις σχετικά με το αποτρόπαιο φονικό 94 ανθρώπων από έναν ακροδεξιό εθνικιστή – «πατριώτη». Πέρα από τις μακάβριες σκηνές έχει σημασία να εξετάσουμε ποια είναι η ιδεολογία που όπλισε το χέρι αυτού του μακελάρη και πώς συνδέεται με την ελληνική πραγματικότητα αλλά και την τοπική κοινωνία.
 Στο μανιφέστο που δημοσίευσε αυτοχαρακτηρίζεται συντηρητικός και σταυροφόρος και επιτίθεται σε φιλοσόφους (Βίλχεμ Ράιχ, Έριχ Φρομ, Μαρκούζε κ.α.) που πρέσβευαν την ανεκτικότητα  προς το διαφορετικό, τα δικαιώματα των μειοψηφιών και των κοινωνικά ασθενών (γυναίκες), τη σεξουαλική έρευνα και απελευθέρωση και έκαναν κριτική στον αυταρχισμό (και σε αυτόν της αριστεράς). Μάλιστα τους καταλογίζει ως υπεύθυνους για την μετανάστευση μουσουλμάνων στην Ευρώπη. Οι σύγχρονοι «σταυροφόροι» προφανώς δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι η μετανάστευση είναι αποτέλεσμα της πολύχρονης αποικιοκρατίας των Ευρωπαίων, των πολέμων που έχουν προκαλέσει (Αφγανιστάν, Ιράκ) και της εκμετάλλευσης του τρίτου κόσμου. Οποιοσδήποτε κάνει κριτική στις πολιτικές της Δύσης, χαρακτηρίζεται «προδότης», «θολοκουλτουριάρης», «προοδευτικάριος»… φρασεολόγιο και απόψεις που συναντά κανείς και στις ντόπιες νέο-φασιστικές οργανώσεις (π.χ. Στόχος, Ανένταχτοι Πατριώτες, Πατριωτική Κίνηση Καβάλας). Σε τοπικό επίπεδο μάλιστα έχουν κάνει και βήματα παραπάνω. Αρχικά με την φασιστο-σύναξη στον Δημοτικό Κήπο για τα Ίμια, για ένα γεγονός που ούτε καν οι Τούρκοι έδωσαν σημασία, καθώς κατάλαβαν ότι το είχε σκηνοθετήσει η Τ. Τσιλέρ για να κρύψει τα σοβαρά σκάνδαλα που είχαν αποκαλυφθεί. Έπειτα αυτές οι αντιλήψεις οδήγησαν στην σφαγή ενός άτυχου γουρουνιού στην Παλιά Μουσική, σε έναν χώρο, πρώην ισλαμικό (τζαμί) και τώρα πολιτιστικών εκδηλώσεων – μνημείο, μια εικόνα που ντρόπιασε την πόλη, με το αίμα απλωμένο στο προαύλιο και την γουρουνοκεφαλή καρφωμένη με μαχαίρι στην πόρτα…
 Στην Ελλάδα του μνημονίου οι νέο-φασιστικές συμμορίες έχουν και ένα συμπληρωματικό ρόλο, αυτόν της ενίσχυσης της αστυνομίας στην καταστολή των κινημάτων. Θυμίζουμε την σκανδαλώδη εικόνα με τους 2 παρακρατικούς – εθνικιστές τραμπούκους που βοήθησαν τα ΜΑΤ στο πρωτοφανές όργιο βίας κατά της πλατείας Συντάγματος. Στην πόλη μας η νέο-φασιστική «Πατριωτική Κίνηση» οργάνωσε αντι-συγκέντρωση ενάντια στην πορεία διαμαρτυρίας για τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό του ΕΛΛΗΝΑ απεργού – αντι-μνημονιακού διαδηλωτή Γιάννη Καυκά από τα ΜΑΤ,  στις 11/5/11. Τότε υπήρξαν υποψίες ότι συνεργάστηκε με την αστυνομία, άποψη που ενισχύεται από την τελευταία “αγαθοεργία” του πρόεδρου της Π.Κ. και γνωστού μπράβου, να ξυλοκοπήσουν 2 νεαρούς γκραφιτάδες (18 και 19 ετών). Μάλιστα παρότι οι Πατριώτες έβγαλαν μαχαίρι και πτυσσόμενο γκλοπ, η αστυνομία πέρασε χειροπέδες στους αιμόφυρτους πιτσιρικάδες… το θέατρο του παραλόγου συνεχίστηκε στο τμήμα με τους παρακρατικούς τραμπούκους να κάνουν κήρυγμα με τις πλάτες των αστυνομικών… Συνεπείς στην αντιδραστική στάση τους, μέσα από το ιστολόγιο τους, ταύτισαν το κίνημα των πλατειών με τους «Ιλουμινάτι» και χαρακτήρισαν την δίκαιη αγανάκτηση του ελληνικού λαού καθοδηγούμενη από σκοτεινά κέντρα….
 Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι όταν επισκέφθηκε την Καβάλα ο μεγαλύτερος «εχθρός» τους, ο  υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας Α. Νταβούτογλου, οι δήθεν «πατριώτες» δεν έκαναν κάποια κίνηση. Οι εθνικιστές ως αντίπαλο βλέπουν  χώρους πολιτισμού (Παλιά Μουσική) και το ελληνικό κίνημα αμφισβήτησης. Συμπέρασμα ότι η «πατριωτική» δράση τους στρέφεται ενάντια στον ντόπιο πληθυσμό, όπως και η «πατριωτική» δράση του νορβηγού μακελάρη, στράφηκε ενάντια στην κοινωνία της Νορβηγίας. Η κοινωνία οφείλει να απομονώσει τέτοιες οργανώσεις και νοοτροπίες αν δεν θέλει να οδηγηθεί σε γεγονότα όπως αυτά της Νορβηγίας. Το κίνημα των πλατειών έχει να αντιμετωπίσει τόσο το μνημόνιο και το ΔΝΤ όπως και τα φαινόμενα εκφασισμού και κοινωνικού κανιβαλισμού που προκύπτουν από αυτές τις πολιτικές. Απέναντι στην απαξίωση της κοινωνίας προτάσσουμε την άμεση δημοκρατία παντού (πολιτική – οικονομία – κοινωνία). Θέλουμε ένα κόσμο όπου εμείς οι κοινωνίες θα αποφασίζουμε μακριά από τους επαγγελματίες της πολιτικής, όπου ο πλούτος και η εργασία θα είναι ορθολογιστικά και θα μοιράζονται ισότιμα, όπου όλοι ανεξαρτήτως καταγωγής και φύλου θα ζούμε αρμονικά, ισότιμα και ελεύθερα.
 Άμεση Δημοκρατία Παντού
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΙΣΟΤΗΤΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

***
Αναδημοσίευση από http://takethesquarekavala.squat.gr/?p=76
*** 
Το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης (28/7/2011) οργανώθηκε μικροφωνική μαζί με χορευτικά νούμερα breakdance στα “σκαλάκια” του λιμανιού (αφετηρία κτελ) και μοιράστηκε το παραπάνω κείμενο ενάντια σε κάθε μορφή ρατσισμού και φασισμού και σε αλληλεγγύη των απανταχού θυμάτων απο φασιστικές και ρατσιστικές ενέργειες