ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΡΑΜΑΣ - ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΝΑ ΚΑΛΠΑΖΕΙ

Ο φασισμός στις μέρες μας καλπάζει.
Στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, ρατσιστικές επιτροπές κατοίκων με τις ευλογίες του κράτους και της αστυνομίας, χρήση της δημόσιας υγείας για λόγους δημόσιας τάξης (με πρόσφατα παραδείγματα τα περί υγειονομικών βομβών και τις διώξεις των οροθετικών εκδιδόμενων γυναικών), ΜΑΤ στη Χαλυβουργία που μας θυμίζει τη στρατιωτικοποίηση της εργασίας της εποχής του Χίτλερ, κυνήγια κατά των μεταναστών & των ρομά από παρακρατικές νεοναζιστικές ομάδες (που πλέον έχουν αποκτήσει και κοινοβουλευτική υπόσταση) παρέα με την αστυνομία.
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΚΑΠΟΙΑΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΑΡΑΝΟΙΑΣ ΑΛΛΑ ΥΛΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ.
Στην περίοδο της οικονομικής κρίσης, όλο και περισσότεροι περισσεύουμε και το κράτος καλείται να μας ελέγχει, να μας καταγράφει, να μας καταστέλλει. Απόρροια αυτού είναι να ξεκινά με τους πιο αποκλεισμένους και στενεύοντας τον κλοιό να έρχεται πάνω σε όσους νομίζουν ότι δεν θα πληγούν ή ότι δεν τους αφορά, ΜΕ ΜΕΣΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ.
Αργά ή γρήγορα όμως, όλοι εμείς που περισσεύουμε ή εθελοτυφλούμε μέσα στις εξατομικευμένες μας ζωές, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με την κρατική ή παρακρατική διαχείριση αυτής της κατάστασης. Θα βρεθούμε με την εργασία μας υποτιμημένη, τη ζωή μας υποτιμημένη.
Τότε όπως και τώρα, έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα στην απάθεια (για δες για τι πράγματα τσακώνονται, εγώ δεν είμαι με κανέναν, εγώ και τα παιδάκια μου να’μαστε καλά, δουλίτσα με 300 ευρώ, ε και τι να κάνουμε...) ανάμεσα στο να γίνουμε ρουφιάνοι και παρακρατικοί (όργανα καταστολής, ελεγκτές, προϊστάμενοι, σεκιουριτάδες, πληροφοριοδότες, απεργοσπάστες, (ταγματ)ασφαλίτες, επιστάτες κι άλλα τέτοια ωραία) ή να οργανώσουμε τις ταξικές μας αντιστάσεις δημιουργώντας αντιφασιστικούς πυρήνες, οριζόντιες δομές και σχέσεις αλληλεγγύης, απέναντι σε ότι μας ετοιμάζουν: μισθούς πείνας, φτωχοκομεία αντί νοσοκομείων, καταστολή, στρατόπεδα συγκέντρωσης αλλοδαπών εργατών που εκδιώχθηκαν απ’τον τόπο τους με την ευγενική υποστήριξη μεταξύ άλλων δυτικών και του ελληνικού κράτους...
Βάση των παραπάνω καλούμε σε προβολή του ντοκιμαντέρ «Η Αγέλη Των Λευκών Λύκων» (Εξάντας) που περιγράφει την άνοδο του φασισμού στη Ρωσία. Θα γίνει κουβέντα γύρω από το πως αυτά τα φαινόμενα σχετίζονται με τη δική μας πραγματικότητα και πως μπορούμε ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ να τα αντιμετωπίσουμε, στο ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΡΑΜΑΣ την ΠΕΜΠΤΗ 09/08 στης 19:00.

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΡΑΜΑΣ

Αντιφασιστική παρέμβαση - Σάββατο 16 Ιουνίου

Σε μια κοινωνία γεμάτη ανθρώπους που κοιτάνε τον κώλο τους, ήταν βέβαιο ότι κάποια στιγμή θα καταλήγαμε να ζουν-ανάμεσα-μας φασίστες και να μη τρέχει τίποτα.

Τι μας νοιάζει που συμπεριφέρονται σε κάποιους ανθρώπους σαν να'ναι ζώα, κι ακόμα
χειρότερα; αφού νιώθουμε αδύναμοι και καταπιεσμένοι, θα κοιτάξουμε κι εμείς με τη σειρά μας να καταπιέσουμε τους πιο αδύναμους από εμάς. Και θαρρούμε πως έτσι θα λυθεί το όποιο πρόβλημα, αλλά παρ' ́ολα αυτά συνεχίζουμε να γκρινιάζουμε για τη δική μας καταπίεση. Στο κάτω κάτω, δεν ενοχλούν εμάς, λένε, τους ξένους τραμπουκίζουνε, για "να-φύγουν".

Τους ξένους που ήρθαν από χώρες όπου το "δικό μας" κράτος, βοήθησε στην εξαθλίωση τους, στέλνωντας στρατό κι εξοπλισμό, βοηθώντας να υποκινηθούν εκεί τα "κατάλληλα" καθεστώτα. Κι αργότερα οι ευρωπαίοι "μας" το ξεπλήρωσαν με τη περίφημη συμφωνία -Δουβλίνο 2- όπου μετατρέψανε το ελληνικό κράτος σε κέντρο υποδοχής ξεριζωμένων, κάτι που απέφερε στην ελλάδα πολλαπλά οφέλη. Τζάμπα ή πάμφθηνη εργασία απ'τους μετανάστες χωρίς χαρτιά, μερικά εκκατομύρια ευρώ ετησίως απ'τις αιτήσεις για άδειες παραμονής κι άλλα πολλά.

Αλλά είναι ωραία να σου χτίζει ο αλβανός το σπίτι φθηνά, να γαμάς φθηνές βουλγάρες και να δουλεύουν φθηνοί μακεδόνες/σκοπιανοί στα χωράφια σου, χωρίς ένσημα, χωρίς ασφάλεια, χωρίς τίποτα. Μάθαμε να λέμε εύκολα ότι μας κάνουν ότι θέλουν οι ευρωπαίοι, αλλά είναι απαγορευμένο να λέμε ότι κι εμείς το ίδιο κάνουμε στους άλλους βαλκάνιους. Είναι ωραίο λοιπόν να είσαι το αφεντικό και να εκμεταλεύεσαι, αλλά όταν είσαι ο εργάτης;
Πολλοι θα αναρωτιούνται γιατί η συμμορία των φασιστών άνοιξε γραφεία στη Δράμα.
Ανυποψίαστοι λένε, μα αφού εδώ δεν έχουμε μετανάστες, τι ήρθαν να κάνουν; Όχι, δεν είναι έτσι όμως. Η συμμορία αφέθηκε απ'τα καθεστωτικά και "δημοκρατικά" αφεντικά της να ξεσαλώσει τώρα και να ανοιχτεί για κάποιους λόγους. Γιατί τώρα που ζορίζουν τα πράγματα, ο έλεγχος των δρόμων και των πόλεων είναι δύσκολο να κρατηθεί μόνο με τους μπάτσους, χρειάζεται και η συμμορία. Γιατί χρειαζεται να στηθούνε μαφίες που να διακινούν ναρκωτικά και πορνεία, αφού και καλή “μπίζνα” είναι απ'τη μία, και “έξυπνη” καταστολή απ'την άλλη (φημίζονται τα στελέχη της συμμορίας για τα μαφιοζικα ταλέντα τους τόσο στη νύχτα όσο και στο οργανωμένο έγκλημα).

Γιατί ο φασισμός δεν είχε ποτέ να κάνει μόνο με ξένους, ή με μειονότητες, ή με αδύναμους. Ο φασισμός ρίχνει τα μεροκάματα, χτυπάει υπόγεια μεν, πρώτα απ'όλα δε, εμας τους ίδιους, τους εργαζόμενους, μας κατακερματίζει σε διάφορες διαιρέσεις και προβάλει ως αξία τον κανιβαλισμό μεταξύ μας. Είναι η διαίρεση μας σε ντόπιους και ξένους, σε καλοπληρωμένους και κακοπληρωμένους, σε εργαζόμενους και άνεργους ακόμα, λες και δεν είναι όλοι αυτοί εργάτες με κοινούς στόχους.

Σήμερα μπορεί για τη συμμορία τα μαύρα πρόβατα να'ναι οι φτωχοί μικροπωλητές και μετανάστες χωρίς χαρτιά, αλλά δεν είναι οι τελευταίοι. Μετά θα ρθει η σειρά των άστεγων φτωχοδιάβολων, όσων έχουν διαφορετική εμφάνιση ή κουλτούρα ή ακόμα και άτομα με ειδικές ανάγκες. Άλλωστε οι ίδιοι λένε πως θέλουν μια χώρα “καθαρή” που θα αποτελείται και θα ορίζεται από τους “άξιους” και τους “ικανούς”. Σκεφτείτε μόνο πόσοι δραμινοί έχουν προσφυγική καταγωγή, πόσοι έχουν φύγει μετανάστες σε άλλες χώρες, πόσοι στα χωριά τους οι παππουδες τους μιλούσαν σλαβικα ή τούρκικα.
Για ποια “καθαριότητα” μιλάμε; Αυτοί όλοι, θα'ναι για τη συμμορία οι επόμενοι -εν δυνάμει- στόχοι...

Ενωμένοι ενάντια στον εκφασισμό της πόλης μας.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Ο Μεγάλος Aντρας του Εικοστού Αιώνα, ο εμψυχωτής και απόστολος της Επαναστάσεως του Αγκυλωτού Σταυρού είναι νεκρός. Χίλια εννιακόσια σαράντα πέντε, όλοι αυτοί που επίστεψαν στα μεγάλα ιδανικά της Εθνικοσοσιαλιστικής Επαναστάσεως νιώθουν παγωμένοι, νιώθουν διστακτικοί απέναντι στο μέλλον, σε ένα μέλλον χωρίς την παρουσία και την καθοδήγηση Εκείνου?"

Ν. Μιχαλολιακος γ.γ Χρυσης Αυγης
(δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 1987 στο περιοδικό «Χρυσή Αυγή», για τα 42 χρόνια από τον θάνατο του Αδόλφου Χίτλερ.)

Διανύουμε μια περίοδο που πριν λίγα χρόνια δε θα μπορούσαμε να φανταστούμε. Μια περίοδο που σίγουρα φέρουμε μεγάλες ευθύνες όχι γιατί “μαζί τα φάγαμε” όσο γιατί εθελοτυφλούσαμε μέσα στην ευμάρεια της κατανάλωσης και της ατομικότητας, γιατί δεν οργανωθήκαμε, γιατί χαϊδευόμασταν με τους συνδικαλισταράδες και τα κάθε λογής κομματόσκυλα, αδιαφορούσαμε για την υποτιμημένη εργασία των πιο ευάλωτων κομματιών της κοινωνίας γιατί, γιατί, γιατί...

ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΔΕ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΝΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΛΑΒΕΙ

Μέσα σε τέτοιες συνθήκες βρίσκουν έδαφος νοσταλγοί ολοκληρωτικών καθεστώτων για να μολύνουν με τις ιδέες τους έναν κόσμο φοβισμένο, αγανακτισμένο, έναν κόσμο χωρίς την στοιχειώδη παιδεία και γνώση που αρέσκεται να τα βάζει με τους αδύναμους πλασαρίζοντας της θέσεις τους ως δήθεν αντισυστημικές.
Ο φασισμός είναι πολιτική επιλογή της εξουσίας. Το ίδιο σύστημα συντηρούσε πάντα τη χρυσή αυγή από το 1ο συνέδριο, όπου ορκίζονταν κάτω από τους αγγυλωτούς σταυρούς, για να τους ξαμολύσει σε περιόδους κοινωνικής έκρηξης φοβούμενο το ριζοσπαστισμό των πιο καταπιεσμένων κομματιών.
Άλλωστε το είχε δηλώσει ο Χρυσοχοΐδης το 2009. Προηγήθηκαν 3 χρόνια έντονης αντίδρασης της νεολαίας κυρίως και δήλωσε πως πρέπει να προσέξουν γιατί υπάρχουν κι άλλοι στην μπάντα που περιμένουν...

Όταν ο Μάης του '36 συγκλόνιζε το σύστημα με τις πιο μαζικές συγκρούσεις υπήρχε η επιλογή της δικτατορίας του Μεταξά και οι εν ψυχρώ εκτελέσεις απεργών.
Όταν σιγοέβραζε η κοινωνία είχαμε τις παρακρατικές ναζιστικές συμμορίες του Κοτζαμάνη και του Εμμανουηλίδη που δολοφόνησαν τον Λαμπράκη.
Όταν τον Ιούλη του '65 εξεγείρονταν πάλι μαζικά οι εργαζόμενοι ενάντια στην πείνα και τη σκλαβιά, είχαμε τη δικτατορία του Παπαδόπουλου.
Ποτέ όμως δεν είδαμε τους κύριους υπεύθυνους να παθαίνουν κάτι, αφού οι ίδιοι τους επέλεξαν. Κανένας Λάτσης, κανένας Μποδοσάκης, κανένας Ωνάσης, καμιά πολυεθνική δε πειράχτηκε παρά μόνο αύξησαν τα κέρδη τους. Είχαμε μόνο κάτι αυτοεξορίες στα Παρίσια και στις Σευχέλες (ναι καλά διαβάζετε).
Ο Χίτλερ ανέβηκε στην εξουσία μετά την οικονομική κρίση του '29. Τότε φταίγαν οι Εβραίοι, τώρα οι μετανάστες.
Τα αποτελέσματα που είχαν οι ναζί ειδικά σε αυτόν τον τόπο όπου είχαμε την 1η Ευρωπαϊκή εξέγερση εναντίον του είναι πάνω κάτω γνωστα.
Αντίθετη βέβαια γνώμη έχει ο Κασσιδιάρης: “ Ποιο θα ήταν το μέλλον της Ευρώπης και ολόκληρου του σύγχρονου κόσμου, αν ο Β' παγκόσμιος πόλεμος (που οι δημοκρατίες, ή μάλλον οι εβραίοι – σύμφωνα με τον στρατηγό Μεταξά – κήρυξαν στην Γερμανία) δεν σταματούσε την αναγεννητική πορεία του Εθνικοσοσιαλισμού;” που μας εξηγεί πόσο λάθος ήταν που πολεμήσαμε τους ναζί, ένα άρθρο που επιλέχθηκε να γραφτεί, την ημερομηνία που γεννήθηκε ο Χίτλερ.

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ – ΧΩΡΙΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ,

ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑΕΙ

Ενωμένοι ενάντια στον εκφασισμό της πόλης μας.

ΠΕΡΙ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΒΟΜΒΩΝ ΚΙ ΑΛΛΩΝ ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ

ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ 5 ΜΗΝΕΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ;

Λίγα λόγια για την Αντιφασιστική της 18/3

                         Την Κυριακή 18/3, συγκεντρωθήκαμε στο άγαλμα της Ελευθερίας, παραπάνω από 150 αντιφασίστες/στριες, στην πλειοψηφία άτομα του α/α χώρου, τόσο απ'τη Δράμα όσο κι από τις γύρω περιοχές και παρά τον λίγο χρόνο που είχαμε στη διάθεση μας, μιας και το κάλεσμα των φασιστών δημοσιεύθηκε ύπουλα μόλις 3 μέρες πριν, με σκοπό να δείξουμε πως δε δεχόμαστε τους νεοναζί. Πως δεν είμαστε αντιφασίστες/στριες εκ'του ασφαλούς και στα λόγια -ούτε με φόντο κάποιες προεκλογικές εκστρατείες- αλλά έτοιμοι να τους αντιμετωπίσουμε έμπρακτα και με κάθε μέσο αν χρειαστεί.

Μόνο αφού αποχωρήσαμε και με την προστασία των εξωπραγματικά υπεράριθμων μπάτσων, οι φασίστες ξεκούνησαν απ'την πλατεία όπου ήταν περιφρουρούμενοι και αποκλεισμένοι.

Μείναμε όμως έκπληκτοι που σε μια πόλη όπως η Δράμα, έχοντας στο παρελθόν ζήσει σφαγές και εκτελέσεις απ'τους ναζί στη διάρκεια του Β' παγκόσμιου πολέμου -στο Δοξάτο, τα Κύρια, την Χωριστή, το Μεγαλόκαμπο, το Νευροκόπι γίναν κάποιες απ'τις μεγαλύτερες σφαγές και υπάρχουν μνημεία- η πλειοψηφία του κόσμου έπινε αμέριμνα καφέ κατά τη διάρκεια της κινητοποίησης δείχνοντας εριστική αδιαφορία, αλλά κι ότι στις συνειδήσεις κάποιων ανθρώπων οι νεοναζί έχουν ήδη νομιμοποιηθεί.

Παρ'όλα αυτά εμείς δεν ξεχνάμε τι σημαίνει φασισμός και δεν θα τους αφήσουμε ποτέ ανενόχλητους. Θα 'μαστε στο δρόμο, να τους το χαλάμε.

Κάποιοι/ες αντιφασίστες/στριες

Κύκλος Αυτομόρφωσης στο Αυτόνομο Στέκι Καβάλας

Μηνιαίος κύκλος αυτομόρφωσης Φασισμός: Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον(;). Τις επόμενες 30 μέρες κάθε Πέμπτη στις 21:00 εξετάζουμε, προβληματιζόμαστε και συζητάμε για το Φασισμό στο παρελθόν και το παρόν, για να δούμε πώς θα τον κάνουμε να μην έχει μέλλον. Ο φασισμός ως ιδεολογία δεν είναι απλά κάποια ακροδεξιά στοιχεία, που κάποιοι θεωρούν γραφικά. Την περίοδο της οικονομικής κρίσης είναι παντού γύρω μας, δεν είναι τελικά μια ιδεολογία, αλλά πηγάζει από κοινωνικές σχέσεις. Ηταν και είναι πάντοτε εχθρός των κοινωνικών κινημάτων και της εργατικής τάξης. Ο αγώνας κατά του φασισμού είναι πάντοτε αγώνας υπέρ της ελευθερίας!

*** αναδημοσίευση από http://anarxikoikavalas.squat.gr/

ΟΤΑΝ Η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΥΠΟΔΟΥΛΩΝΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ