Από την Τρίτη 25 Ιανουαρίου που ξεκίνησε ο πολιτικός αγώνας των 300 μεταναστών, με το έσχατο όπλο διεκδίκησης δικαιωμάτων, την απεργία πείνας, ξεκίνησε και ένα οργιαστικό παιχνίδι παραπληροφόρησης από τα κυρίαρχα μέσα (τηλεόραση, εφημερίδες, ραδιόφωνο). Μέσα σ’ ένα κλίμα ξενοφοβικού και νέο-ρατσιστικού παραληρήματος, αναδείχθηκε σε μείζον εθνικό θέμα το ζήτημα της άρσης του ασύλου – μακάρι να έδειχναν και τον ίδιο ζήλο για την άρση της βουλευτικής ασυλίας – για τους «καταληψίες» της Νομικής μετανάστες-απεργούς πείνας, ενώ αποσιωπήθηκε εντελώς το γεγονός ότι ο χώρος στον οποίο είχαν εγκατασταθεί βρισκόταν υπό ανακαίνιση και θα ετίθεντο σε λειτουργία από τον Σεπτέμβριο. Η άρση του ασύλου, δεν δικαιολογείται σε καμιά περίπτωση από την στιγμή που δεν τελέσθηκε καμία απολύτως αξιόποινη πράξη κατά της ανθρώπινης ζωής, ούτε και σημειωθήκαν υλικές ή άλλες ζημιές στο κτίριο.
Η απόφαση για την μαζική απεργία πείνας πάρθηκε από την ενεργή κοινότητα μεταναστών στην Κρήτη, (άνθρωποι που ζουν κι εργάζονται χρόνια στην Ελλάδα, χωρίς ένσημα, χωρίς ασφάλιση, με ταπεινωτικούς μισθούς –αισχροκέρδεια για τα αφεντικά- χωρίς τη σιγουριά ότι και την επόμενη μέρα θα μπορέσουν να παλέψουν, με συνεχόμενα εργατικά δυστυχήματα που αποσιωπούνται διαρκώς) ύστερα από επανειλημμένες συνελεύσεις, και δεν υποκινήθηκε από καμιά πολιτική παράταξη ή χώρο, όπως προπαγανδίζουν τα ΜΜΕ.
Προκειμένου το κράτος να ηρεμήσει το κλίμα που δημιουργήθηκε και να ικανοποιήσει τους “αγανακτισμένους πολίτες” το βράδυ της Πέμπτης, ύστερα από πολύωρο σωματικό και ψυχικό βασανισμό των απεργών πείνας (που ας σημειωθεί ότι βρίσκονταν στην τρίτη μέρα της απεργίας τους) και του αλληλέγγυου κόσμου που βρίσκονταν έξω από την Νομική, με επίμονες διαπραγματεύσεις-εκβιασμούς, οι 250 μετανάστες μεταφέρθηκαν στο υπόγειο του κτιρίου ενός ιδιώτη στην Πατησίων, το οποίο δεν πληροί καμία απολύτως από τις συνθήκες υγιεινής διαβίωσης (δεν υπήρχαν ούτε τουαλέτες, ούτε θέρμανση).
«Ζητάμε από το ελληνικό κράτος να σταματήσει αυτή την αδικία. Ζητάμε νομιμοποίηση για όλους τους μετανάστες που ζουν και εργάζονται σε αυτή τη χώρα. Ζητάμε ισότητα στα δικαιώματα και στις υποχρεώσεις. Θέλουμε τα νόμιμα χαρτιά μας για να υπάρχουμε, να βγούμε απ το σκοτάδι και να ζήσουμε στο φως, να περνάμε ένσημα για να μπορούμε να μπούμε σε ένα νοσοκομείο όταν αρρωστήσουμε, να ταφούμε σαν άνθρωποι όταν πεθάνουμε.»
Από ανοιχτή επιστολή των μεταναστών-απεργών πείνας
ΑΜΕΣΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ
