Η φωτογραφία μου
Σε μια πόλη όπου, η έννοια της πολιτικής σχετίζεται άμεσα με "βόλεμα στο δημόσιο", η πολιτική σκέψη αρχίζει και τελειώνει με "ποιός απ τους δυο έφαγε τα περισσότερα", η πολιτική πράξη ταυτίζεται με παραλληρητικές ιδέες εθνικού μεγαλείου, μια πρωτοβουλία πολιτών αρθρώνει τον αντι-λογο της στη συλλογική αποχαύνωση. Πήραμε λοιπόν την απόφαση, ένα ετερογενές σύνολο από ανθρώπους διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων και ηλικίας, αλλά με κοινές ανησυχίες και ενδιαφέρον για έκφραση και δράση, να παρέμβουμε στην μονότονη καθημερινότητα της πόλης και να της δώσουμε χρώμα: Αλληλεγγύης κι αυτοοργάνωσης γιατί δε πιστεύουμε σε σωτήρες και εκπροσώπους αλλά στην κοινή συμετοχή όλων, Αντιφασιστικό γιατί η κοινωνική αδικία και η φτώχεια ωθούν όλο και περισσότερο κόσμο σε απάνθρωπες ιδέες μίσους, Αντιμιλιταριστικό γιατί ο μιλιταρισμός είναι το σύμβολο του θανατου και της εξουσίας, Αντιρατσιστικό & Αντισεξιστικό γιατί είναι και τα 2 όψεις του ίδιου φασιστικού νομίσματος, Αντικαπιταλιστικό γιατί ο καπιταλισμός ευθύνεται για την οικονομική, περιβαντολογική και κοινωνική καταστροφή όλου του κόσμου.

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Δράση Αλληλεγγύης για τους Απεργούς της Ελληνικής Χαλυβουργίας


Η Ελληνική Χαλυβουργία, επιχείρηση παραγωγής σιδήρου, ιδιοκτησίας του βιομήχανου Μάνεση, βρίσκεται στις πρώτες θέσεις κερδοφορίας στον βιομηχανικό κλάδο της χώρας, με αυξανόμενα κέρδη κάθε χρόνο.

Αυτά τα κέρδη οφείλονται στους εργάτες που μετράνε ήδη έναν νεκρό συνάδελφο από πέρυσι, σε δύσκολες συνθήκες εργασίας, με καθημερινά ατυχήματα, εγκαύματα και σοβαρούς τραυματισμούς.

Από την 31η Οκτώβρη, οι εργαζόμενοι της Ελληνικής Χαλυβουργίας απεργούν, καθώς η Γενική Συνέλευση των εργατών, ομόφωνα αποφάσισε πως δε θα δεχτούν μείωση αποδοχών 40%, απλήρωτες υπερωρίες και αφαίρεση ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Οι απεργοί μετράνε ήδη 50 απολυμένους συναδέλφους απ' την τρομοκρατική εργοδοσία που απειλεί με άλλες 180 απολύσεις και διεκδικούν με απεργία διαρκείας, την άμεση επαναπρόσληψη των συναδέλφων τους, στήνοντας ένα οδόφραγμα απέναντι στον εργασιακό μεσαίωνα της εξαθλίωσης και της υποταγής που πάνε να επιβάλουν τα αφεντικά μετατρέποντας τους εργαζόμενους, ουσιαστικά σε σκλάβους.

Ο αγώνας των απεργών μάς αφορά όλους, μιας και η Ελληνική Χαλυβουργία είναι η πρώτη βιομηχανία στη χώρα που επιχειρεί την αλλαγή της εργασιακής σύμβασης, (εκ περιτροπής εργασία, 5ωρο, ωρομίσθιο, ελαστικές σχέσεις εργασίας, απλήρωτες υπερωρίες και κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων) και αν αυτό επιτραπεί, θα ανοίξει ο δρόμος για να εφαρμοστεί σε όλους τους εργαζόμενους.

Φυσικά όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, τόσο τα ΜΜΕ όσο και οι εργατοπατέρες συνδικαλιστές της Ομοσπονδίας Μετάλλου και του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας, στάθηκαν στο πλευρό των αφεντικών κατασυκοφαντώντας τον σκληρό αγώνα των εργατών, οι πρώτοι αρνούμενοι να αναδείξουν το γεγονός, ενώ οι δεύτεροι προσπαθώντας να διαιρέσουν τους απεργούς παροτρύνοντάς τους να συνθηκολογήσουν και να υποταχθούν.

Παρόλα αυτά, πρωτοβουλίες αλληλεγγύης από εργαζόμενους κι άνεργους πολίτες από όλη τη χώρα, σωματεία βάσης, κοινωνικοί χώροι, στέκια, συνελεύσεις γειτονιάς, κινήματα αντίστασης, προσπαθούν να στηρίξουν τους απεργούς, συνεισφέροντας τρόφιμα και χρήματα για το απεργιακό ταμείο, είτε με εράνους, είτε οργανώνοντας συναυλίες ή άλλες εκδηλώσεις οικονομικής ενίσχυσης και επισκέπτονται το εργοστάσιο για να εμψυχώσουν τους απεργούς και να τους δώσουν κουράγιο, αποδεικνύοντας έμπρακτα πως όλοι μαζί μπορούμε να αντισταθούμε.

Έτσι κι εμείς, σαν Συνέλευση Πολιτών Δράμας, αποφασίσαμε να εκφράσουμε την συμπαράσταση μας, με μια δράση αλληλεγγύης για να στηρίξουμε τον αγώνα των απεργών της Ελληνικής Χαλυβουργίας, μαζεύοντας χρήματα για να κατατεθούν στον λογαριασμό ενίσχυσης: Εθνική Τράπεζα: 200/623301-52


 * Την Κυριακή το πρωΐ από τις 11:00 θα υπάρχουν αλληλέγγυοι στην είσοδο του Δημοτικού Κήπου Δράμας, για μοίρασμα φυλλαδίων, ενημέρωση και οικονομική ενίσχυση των απεργών.

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2011

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ

Από τις συγκρούσεις στους δρόμους του Λονδίνου
Τις τελευταίες μέρες γινόμαστε μάρτυρες της πιο αναμενόμενης αντιμετώπισης μιας εξέγερσης από την πλευρά των εξουσιαστών. Η προσπάθεια αποπολιτικοποίησης και συκοφάντησης των εξεγέρσεων είναι πανομοιότυπη και στον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιείται, και στα μέσα που χρησιμοποιεί. Ο τρόπος δεν είναι άλλος από την απαξίωση των πρακτικών της εξέγερσης, είτε έχει να κάνει με επιθέσεις σε στόχους, είτε σε λεηλασίες και απαλλοτρίωση του πλούτου, και το μέσο δεν είναι άλλο απ'αυτό της προπαγάνδας, η οποία παρουσιάζει ότι αυτοί θέλουν να παρουσιάσουν στο τηλεθεάμων κοινό, αποκρύποντας τα υπόλοιπα.
Σε μια μητρόπολη που μαστίζεται απ'την ανεργία και την φτώχια σε συγκεκριμένες περιοχές και κοινωνικές ομάδες, και που πριν 25 χρόνια έζησε για τους ίδιους περίπου λόγους μια αντίστοιχη εξέγερση, σε μια πόλη που σε λίγο καιρό θα φιλοξενήσει το πανηγυρι των ολυμπιακών αγώνων, κάποιοι άνθρωποι, κυρίως νέοι, φτωχοί και πάνω απ'όλα οργισμένοι, με αφορμή τον φόνο του Mark Duggan από τους νταβατζήδες του πολίτη, μα αιτία την καθολική υποτίμηση τους από την πλευρά των εξουσιαστών, βγήκαν στο δρόμο και δείξαν την οργή τους επί 3 συνεχόμενες μέρες.
Φυσικά η αντιμετώπιση τους ήταν ίδια με αυτή πριν από 25 περίπου χρόνια, ίδια με την εξέγερση στα προάστια του Παρισιου, ίδια με την δεκεμβριανή εξέγερση της Αθήνας.
Τα ΜΜΕ και οι αχυράνθρωποι της εκάστοτε εξουσίας παπαγαλίζουν μονίμως τις ίδιες λέξεις: τυφλή αδικαιολόγιτη βία, λαθρομετανάστες, αναρχικοί, κουκουλοφόροι, περιθωριακοί, πλιάτσικο, μπάχαλα. 
Αποφεύγουν να πουν ότι αυτοί που εξεγείρονται είναι οι φτωχοί άνεργοι & εργάτες, οι νέοι χωρίς μέλλον, οι κοινωνικά αποκλεισμένοι λόγω θρησκείας, χρώματος δέρματος ή καταγωγής κι όσοι αμφισβητούν το σύστημα και τις αξίες του καθολικά. Δηλαδή την μισθωτή ακατάπαυστη εργασία που κάποιοι άλλοι ονομάζουν μισθωτή σκλαβιά. Αρνούνται να δεχτούν πως η ευχάριστη κι άνετη ζωή που κάνουν αυτοί, οφείλεται στην υποτιμημένη εργασία των αναλώσιμων κι ασήμαντων, των καταπιεσμένων. Έτσι το να αποκτά κάποιος απ'τους εξουσιαζόμενους κάτι μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, για το οποίο υπό άλλες συνθήκες θα πρεπε να κάνει μερικά μεροκάματα για να το αποκτήσει, χάνοντας χρόνο απ'τη ζωή του, το ονομάζουν πλιάτσικο και κλεψιά κι όχι απαλλοτρίωση πλούτου. Όταν όμως αυτοί οι ίδιοι με τις ζωές, την εργασία και τον χρόνο χιλιάδων εργατών πλουτίζουν, παράγοντας αγαθά κι ανάγκες που ο εργάτης πολύ πιο δύσκολα θα αποκτήσει, αυτό το ονομάζουν τίμια εργασία κι όχι κλέψιμο.
Όταν οι εξεγερμένοι χτυπάνε καθεστωτικούς στόχους όπως δημοσιογραφικά κέντρα που αναπαράγουν τον λόγο των εξουσιαστών, αστυνομικά τμήματα κι οχήματα και πολυεθνικές, αυτό το ονομάζουν τυφλή κι απολίτικη βία, και υποβαθμίζουν την κατάσταση προβάλοντας θλιβερά παράπλευρα γεγονότα που κάποιοι άλλοι εξαθλιωμένοι βρίσκουν ευκαιρία να πράξουν.
Αλλά είναι καιρός να μάθουν ότι έτσι είναι οι εξεγέρσεις, ανεξέλεγκτες κι άγριες. Κι αφορμή για να ξεσπάσουν είναι πάντα αυτοί, οι ορκισμένοι εχθροί τους.
Όταν ο πρωθυπουργός ανακοινώνει ότι θα κατεβάσει μέχρι και τον στρατό αν δε μπορέσει να φέρει την τάξη η αστυνομία, είναι αστείο να προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν πρόκειται για εξέγερση, αλλά για κάποιους λίγους ταραξίες που δεν έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν. 
Εμείς δεν έχουμε ψευδαισθήσεις ούτε για την ψεύτικη κοινωνική/ταξική ειρήνη που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να προβάλουν οι εξουσιαστές, ούτε για την ουσία των συγκρούσεων και των οργισμένων ανθρώπων που αντιδρούν στο καθεστώς. Σε αυτούς τους ανθρώπους που τους στοιβάξανε σε τεράστια φθηνά κι άθλια κατασκευάσματα στις πιο υποβαθμισμένες συνοικίες και ονόμασαν εργατικές κατοικίες, για να μη μπερδεύονται στα πόδια τους και να τους ελέγχουν καλύτερα, εμείς μόνο την αλληλεγγύη μας έχουμε να δείξουμε. 

Πρώην αποθήκη της Sony στο Λονδίνο



 Ανακοίνωση από τους συντρόφους της Occupied London και η μετάφραση στα ελληνικά.



Για την επίθεση στο Μπρίστολ.



Κείμενο για την εξέγερση στην Αγγλία από Θερσίτη.



Ανακοίνωση της κατάληψης Σινιάλο στο Αιγάλαιω.

Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011

Καβάλα… η μικρή Νορβηγία;

 Όλη η ανθρωπότητα παρακολουθεί σοκαρισμένη τις εξελίξεις σχετικά με το αποτρόπαιο φονικό 94 ανθρώπων από έναν ακροδεξιό εθνικιστή – «πατριώτη». Πέρα από τις μακάβριες σκηνές έχει σημασία να εξετάσουμε ποια είναι η ιδεολογία που όπλισε το χέρι αυτού του μακελάρη και πώς συνδέεται με την ελληνική πραγματικότητα αλλά και την τοπική κοινωνία.
 Στο μανιφέστο που δημοσίευσε αυτοχαρακτηρίζεται συντηρητικός και σταυροφόρος και επιτίθεται σε φιλοσόφους (Βίλχεμ Ράιχ, Έριχ Φρομ, Μαρκούζε κ.α.) που πρέσβευαν την ανεκτικότητα  προς το διαφορετικό, τα δικαιώματα των μειοψηφιών και των κοινωνικά ασθενών (γυναίκες), τη σεξουαλική έρευνα και απελευθέρωση και έκαναν κριτική στον αυταρχισμό (και σε αυτόν της αριστεράς). Μάλιστα τους καταλογίζει ως υπεύθυνους για την μετανάστευση μουσουλμάνων στην Ευρώπη. Οι σύγχρονοι «σταυροφόροι» προφανώς δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι η μετανάστευση είναι αποτέλεσμα της πολύχρονης αποικιοκρατίας των Ευρωπαίων, των πολέμων που έχουν προκαλέσει (Αφγανιστάν, Ιράκ) και της εκμετάλλευσης του τρίτου κόσμου. Οποιοσδήποτε κάνει κριτική στις πολιτικές της Δύσης, χαρακτηρίζεται «προδότης», «θολοκουλτουριάρης», «προοδευτικάριος»… φρασεολόγιο και απόψεις που συναντά κανείς και στις ντόπιες νέο-φασιστικές οργανώσεις (π.χ. Στόχος, Ανένταχτοι Πατριώτες, Πατριωτική Κίνηση Καβάλας). Σε τοπικό επίπεδο μάλιστα έχουν κάνει και βήματα παραπάνω. Αρχικά με την φασιστο-σύναξη στον Δημοτικό Κήπο για τα Ίμια, για ένα γεγονός που ούτε καν οι Τούρκοι έδωσαν σημασία, καθώς κατάλαβαν ότι το είχε σκηνοθετήσει η Τ. Τσιλέρ για να κρύψει τα σοβαρά σκάνδαλα που είχαν αποκαλυφθεί. Έπειτα αυτές οι αντιλήψεις οδήγησαν στην σφαγή ενός άτυχου γουρουνιού στην Παλιά Μουσική, σε έναν χώρο, πρώην ισλαμικό (τζαμί) και τώρα πολιτιστικών εκδηλώσεων – μνημείο, μια εικόνα που ντρόπιασε την πόλη, με το αίμα απλωμένο στο προαύλιο και την γουρουνοκεφαλή καρφωμένη με μαχαίρι στην πόρτα…
 Στην Ελλάδα του μνημονίου οι νέο-φασιστικές συμμορίες έχουν και ένα συμπληρωματικό ρόλο, αυτόν της ενίσχυσης της αστυνομίας στην καταστολή των κινημάτων. Θυμίζουμε την σκανδαλώδη εικόνα με τους 2 παρακρατικούς – εθνικιστές τραμπούκους που βοήθησαν τα ΜΑΤ στο πρωτοφανές όργιο βίας κατά της πλατείας Συντάγματος. Στην πόλη μας η νέο-φασιστική «Πατριωτική Κίνηση» οργάνωσε αντι-συγκέντρωση ενάντια στην πορεία διαμαρτυρίας για τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό του ΕΛΛΗΝΑ απεργού – αντι-μνημονιακού διαδηλωτή Γιάννη Καυκά από τα ΜΑΤ,  στις 11/5/11. Τότε υπήρξαν υποψίες ότι συνεργάστηκε με την αστυνομία, άποψη που ενισχύεται από την τελευταία “αγαθοεργία” του πρόεδρου της Π.Κ. και γνωστού μπράβου, να ξυλοκοπήσουν 2 νεαρούς γκραφιτάδες (18 και 19 ετών). Μάλιστα παρότι οι Πατριώτες έβγαλαν μαχαίρι και πτυσσόμενο γκλοπ, η αστυνομία πέρασε χειροπέδες στους αιμόφυρτους πιτσιρικάδες… το θέατρο του παραλόγου συνεχίστηκε στο τμήμα με τους παρακρατικούς τραμπούκους να κάνουν κήρυγμα με τις πλάτες των αστυνομικών… Συνεπείς στην αντιδραστική στάση τους, μέσα από το ιστολόγιο τους, ταύτισαν το κίνημα των πλατειών με τους «Ιλουμινάτι» και χαρακτήρισαν την δίκαιη αγανάκτηση του ελληνικού λαού καθοδηγούμενη από σκοτεινά κέντρα….
 Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι όταν επισκέφθηκε την Καβάλα ο μεγαλύτερος «εχθρός» τους, ο  υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας Α. Νταβούτογλου, οι δήθεν «πατριώτες» δεν έκαναν κάποια κίνηση. Οι εθνικιστές ως αντίπαλο βλέπουν  χώρους πολιτισμού (Παλιά Μουσική) και το ελληνικό κίνημα αμφισβήτησης. Συμπέρασμα ότι η «πατριωτική» δράση τους στρέφεται ενάντια στον ντόπιο πληθυσμό, όπως και η «πατριωτική» δράση του νορβηγού μακελάρη, στράφηκε ενάντια στην κοινωνία της Νορβηγίας. Η κοινωνία οφείλει να απομονώσει τέτοιες οργανώσεις και νοοτροπίες αν δεν θέλει να οδηγηθεί σε γεγονότα όπως αυτά της Νορβηγίας. Το κίνημα των πλατειών έχει να αντιμετωπίσει τόσο το μνημόνιο και το ΔΝΤ όπως και τα φαινόμενα εκφασισμού και κοινωνικού κανιβαλισμού που προκύπτουν από αυτές τις πολιτικές. Απέναντι στην απαξίωση της κοινωνίας προτάσσουμε την άμεση δημοκρατία παντού (πολιτική – οικονομία – κοινωνία). Θέλουμε ένα κόσμο όπου εμείς οι κοινωνίες θα αποφασίζουμε μακριά από τους επαγγελματίες της πολιτικής, όπου ο πλούτος και η εργασία θα είναι ορθολογιστικά και θα μοιράζονται ισότιμα, όπου όλοι ανεξαρτήτως καταγωγής και φύλου θα ζούμε αρμονικά, ισότιμα και ελεύθερα.
 Άμεση Δημοκρατία Παντού
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΙΣΟΤΗΤΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

***
Αναδημοσίευση από http://takethesquarekavala.squat.gr/?p=76
*** 
Το απόγευμα της περασμένης Πέμπτης (28/7/2011) οργανώθηκε μικροφωνική μαζί με χορευτικά νούμερα breakdance στα “σκαλάκια” του λιμανιού (αφετηρία κτελ) και μοιράστηκε το παραπάνω κείμενο ενάντια σε κάθε μορφή ρατσισμού και φασισμού και σε αλληλεγγύη των απανταχού θυμάτων απο φασιστικές και ρατσιστικές ενέργειες

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

ΣΤΙΣ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ ΤΟΥΣ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΒΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΑΙΜΑ

Στις 20 Ιουλίου του 2001 ο Carlo Giuliani δολοφονείται εν ψυχρώ με σφαίρα στο κεφάλι από τις Ιταλικές αστυνομικές δυνάμεις, στα γεγονότα που διαδραματίστηκαν στην Γένοβα κατά την διάρκεια της συνόδου κορυφής των G8.
Το γεγονός κυριάρχησε τότε στα ΜΜΕ. Οι φωτογραφίες και τα ερασιτεχνικά βίντεο που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας αποκάλυπταν την ωμή και απροκάλυπτη αστυνομική βία. Στις φωτογραφίες διακρίνεται ο νεαρός διαδηλωτής πίσω από το αστυνομικό όχημα στο οποίο επέβαινε ο 21χρονός τότε Mario Placanica, ο οποίος πυροβόλησε δύο φορές σχεδόν εξ επαφής στο πρόσωπο τον Carlo Giuliani. Μετά τον πυροβολισμό και ενώ ο νεαρός διαδηλωτής βρίσκεται στο έδαφος χτυπημένος θανάσιμα, ο οδηγός του αστυνομικού τζιπ , περνάει δύο φορές πάνω από το σώμα του Giuliani.
Το 2003 το Ιταλικό δικαστήριο αποφασίζει την αθώωση των δύο αστυνομικών.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των δυο αστυνομικών, που δέχτηκε ο δικαστής, το πόρισμα ήταν ότι ο αστυνομικός που πυροβόλησε δεν είχε σκοπό να σκοτώσει αλλά ενήργησε σε αυτοάμυνα σε απάντηση προς την βίαιη επίθεση σε αυτόν και τους συναδέλφους του. Επιπλέον, ο δικαστής έκρινε ότι ο Placanica πυροβόλησε στον αέρα και ότι η σφαίρα εξοστρακίστηκε σε μια πέτρα πρωτού χτυπήσει τον Carlo στο κεφάλι. Όσον αφορά τον οδηγό του τζιπ το δικαστήριο αποφάσισε ότι ο Filippo Cavataio, του οποίου οι ενέργειες είχαν σαν αποτέλεσμα μόνο μώλωπες, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί υπεύθυνος για ανθρωποκτονία, καθώς δεν μπόρεσε να δει τον Carlo Giuliani δεδομένης της σύγχυσης που επικρατούσε γύρω από το όχημα...
Τον Μάρτη του 2011 η οικογένεια του Giuliani προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η απόφαση του ΕΔΑΔ αθώωσε τους δύο αστυνομικούς και απέρριψε τις αιτιάσεις ότι ο θάνατος του Carlo Giuliani προήρθε από υπερβολική χρήση βίας από πλευράς του Ιταλικού κράτους. Επιπλέον το ΕΔΑΔ απέρριψε τους ισχυρισμούς ότι υπήρχαν ελλείψεις στην οργάνωση των επιχειρήσεων για την διατήρηση και αποκατάσταση της δημόσιας τάξης στη Γένοβα καθώς και ότι δεν διενεργήθηκαν αποτελεσματικές έρευνες των συνθηκών δολοφονίας από τις ιταλικές αρχές.
Δέκα χρόνια μετά την δολοφονία του Carlo Giuliani συνεχίζονται να εξοστρακίζονται σφαίρες από τα υπηρεσιακά όπλα των μπάτσων (βλέπε υπόθεση Γρηγορόπουλου), οι εν ψυχρώ δολοφονίες εξακολουθούν να θεωρούνται μεμονωμένα περιστατικά όταν διαπράττονται από το κράτος, οι δικαστικές αποφάσεις κρίνονται προς όφελος των μηχανισμών καταστολής.
Μπάτσοι που “δεν ακούν” και “δεν βλέπουν”, που οπλοφορούν, “πανικοβάλονται” και εκτελούν άοπλους διαδηλωτές, ένστολοι δολοφόνοι που αθωώνονται από αποφάσεις των “ανεξάρτητων” δικαστικών αρχών, οι οποίες στηρίζονται σε ισχυρισμούς περί εξοστρακισμών σφαιρών, είναι συχνά φαινόμενα στις “δημοκρατικές” κοινωνίες.
Όσο τα σύγχρονα συντηρητικά καθεστώτα έρχονται αντιμέτωπα με τα πιο ανατρεπτικά κομμάτια της κοινωνίας, τόσο περισσότερο θα συνεχίζουν να εμπλουτίζουν το νομικό τους οπλοστάσιο (βλέπε τρομονόμο), να ενισχύουν και να υπερασπίζουν τους μηχανισμούς καταστολής και να τρομοκρατούν την κοινωνία, σπέρνοντας τον φόβο και την ηττοπάθεια. Όσο περισσότερο οι ανατρεπτικές αντιδράσεις των εξεγερμένων θα στρέφονται εναντίον τους τόσο περισσότερο θα αποκαλύπτεται το πραγματικό πρόσωπο της “δημοκρατίας” τους, η οποία δεν διστάζει να εκτελεί εν ψυχρώ.
Πρωταρχικός σκοπός του κοινωνικού ελέγχου μέσω της καταστολής είναι να πλήξει τις συνειδήσεις μας και να μας μετατρέψει σε εξημερωμένους, φιλήσυχους και φοβισμένους πολίτες.
10 χρόνια μετά τη Γένοβα, αντιλαμβανόμαστε ότι ο καθένας από όσους εξεγείρονται κι αγωνίζονται ενάντια στην εξουσία και το σύστημα θα μπορούσε να βρίσκεται στην ίδια θέση με αυτή του Carlo, καθώς κορυφώνεται ο ανταγωνισμός και η βία ανάμεσα στους εξουσιαστές και τους εξουσιαζόμενους.
Δεν ξεχνάμε τον Carlo Giuliani που επέλεξε το δρόμο της σύγκρουσης και της ανυπακοής, γιατί και για μας ο δρόμος αυτός είναι κοινός.

Αναρχικοί/ές δράμας


Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ - ΔΙΑΤΑΞΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ


Το κατασκεύασμα που αποκαλείται σύγχρονος άνθρωπος καλείται να συντηρήσει ένα πολιτικό σύστημα που τρέφεται από τις ίδιες του τις σάρκες. Οι μηχανισμοί της κάθε εξουσίας τα χουν καταφέρει ώστε να ανταποκρίνεται πειθήνια σ αυτό το κάλεσμα.
Η τυφλή πίστη στους θεσμούς, με τη βοήθεια της κρατικής προπαγάνδας μέσω των ΜΜΕ, μετέτρεψαν μια ολόκληρη κοινωνία σε ένα απέραντο μαντρί από εξημερωμένα πρόβατα που προσπαθούν να βρουν το δίκιο τους ρίχνωντας το φταίξιμο ο ένας στον άλλο.
Κατά καιρούς κάποιοι υποψιάζονται ότι κάτι πάει στραβά, αλλά κανείς δε τολμάει να αμφισβητήσει το ίδιο το μαντρί και να κοιτάξει πέρα απ'το φράχτη.
Αποτέλεσμα αυτού του στρουθοκαμηλισμού είναι να αυξάνεται η βία, τόσο κάθετα, προς συμμόρφωση των υποταγμένων από τους εκάστοτε αφέντες, αλλά και οριζόντια στις περί δικαίου αναζητήσεις των εξουσιαζόμενων. Έτσι οι τοποθετήσεις υπέρ ή κατά της βίας αυτοακυρώνονται, αφού και οι δύο αυτές μορφές της, συνεισφέρουν στη διατήρηση του ίδιου του συστήματος.
Απορρίπτουμε τη βία των αφεντικών.
Απορρίπτουμε τη βία των διαιρεμένων και βασιλευομένων.
Χαιρετίζουμε τη βία που έρχεται για να διαταράξει τις δομές του συστήματος με σκοπό τη διάλυσή του, τη βία που γκρεμίζει φράχτες και συντρίβει αφέντες.
Τις τελευταίες μέρες φαίνεται όλο και πιο ξεκάθαρα ποιοι βρίσκονται στις δυο πλευρές των χαρακωμάτων. Από τη μία είναι όλοι όσοι αγκυλώνονται στο παρελθόν, το κράτος, τα σκυλιά του κι όσοι υπάκουα σκύβουν το κεφάλι και κοιτάν να "την βγάλουν", κι από την άλλη όσοι έρχονται σε ολική ρήξη με το παρελθόν και αναζητούν νέες προοπτικές, μέσα απ'την σύγκρουση με το κράτος, την κοινωνία που το στηρίζει, και τους θεσμούς τους (τυπικούς και άτυπους), μέσα απ'την άρνηση "αυτονόητων" και "αναμφισβήτητων" αξιών, μέσα απ'την ανυποταξία τους.
Συμπαραστεκόμαστε σε όσους διαδηλώνουν την αντίθεσή τους στη μονοπωλιακή κρατική βία και στους συντρόφους που διώκονται φρονηματικά, όσο και στους συντρόφους που οπλίζονται, φυγοδικούν, φυλακίζονται, συγκρούονται ποικιλόμορφα με τους εξουσιαστές, απαλλοτριώνουν τράπεζες, ρισκάρουν τη ζωή τους, όσους και όσες δε χάσαν επαφή με τα άγρια κομμάτια τους παρά τη μαζική εξημέρωση.
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΤΑΚΤΙΕΤΑΙ, δεν παραχωρείται. Διαφορετικά δε μιλάμε για ελευθερία.

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Και αν ήταν αυτό το τελευταίο που θα έγραφα ποίημα, ανυπότακτο και θλιμμένο, φθαρμένο μα ακέραιο, μια λέξη μόνο θα έγραφα... "σύντροφε"
10/03/2010 


 

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ...


Ρεσάλτο, Radio-Revolt, Ναδίρ, Στέκι στα Δυτικά, Μαραγκοπούλειο, Σφεντόνα, ΠΙΚΠΑ...
Γιατί χτυπάνε τις καταλήψεις;
Γιατί οι δομές των καταλήψεων - αντιεραρχικές και αυτοδιαχειριζόμενες καθώς είναι, αποτελούν εστίες αντίστασης, απέναντι σε μια κουλτούρα και μια κοινωνία που πάσχει από το σύνδρομο της ανευθυνότητας και του ραγιαδισμού, θυσιασμένη στο βωμό της εμπορευματοποίησης.

Οι καταλήψεις αυτές, δημιουργήθηκαν από ομάδες ανθρώπων που πήραν την απόφαση να χρησιμοποιήσουν άδεια κι άχρηστα κτίρια που είχαν εγκαταλειφθεί για χρόνια και δεν εξυπηρετούσαν τίποτα, στεγάζοντας εκεί τις ανάγκες αλλά και τις επιθυμίες τους από κοινού, διαλέγοντας να ζήσουν μια ζωή διαφορετική, βασισμένη στην αλληλεγγύη και τη συντροφικότητα, χτίζοντας πραγματικές ανθρώπινες σχέσεις, διαλέγοντας τη δική τους κοινωνικοπολιτική δράση κι όχι αυτή που τους επιβάλεται. 
Συγκροτούν ομάδες δραστηριοτήτων, οργανώνουν εκδηλώσεις κι όλα αυτά χωρίς το νταβατζηλίκι κανενός. Κι ο μεγάλος νταβατζής, το κράτος, νιώθει την απειλή.
Έτσι στις 16/2 το κράτος έστειλε τα σκυλιά του να εκκενώσουν την κατάληψη ΠΙΚΠΑ στο Ηράκλειο Κρήτης, προχωρόντας ταυτόχρονα σε συλλήψεις ατόμων που σχετίζονταν με την κατάληψη, φορτώνοντας ανόητα πλημμελήματα σε ένα από αυτά.
Λίγο αργότερα, ο κόσμος καλεί σε πορεία και συλλαμβάνονται άλλα τέσσερα άτομα, δυο απ' τα οποία φορτώνουν με εξωπραγματικές κατασκευασμένες κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα και τα άλλα δυο με πλημμελήματα.

Μετά την ποινικοποίηση φιλικών σχέσεων και συνωνυμίας, η ποινικοποίηση ενός ολόκληρου τρόπου ζωής κι ενός ολόκληρου πολιτικού χώρου είναι πλέον ολοφάνερη.

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΝΙΑΟΥ ΝΙΑΟΥ ΣΤΑ ΔΕΛΤΙΑ ΕΙΔΗΣΕΩΝ;

Εδώ και ένα περίπου μήνα έχουμε γίνει θεατές σε ένα χιλιοπαιγμένο έργο: αυτό της ποινικοποίησης τρόπων ζωής , σκέψης και έκφρασης με πρωταγωνιστές τις επίσημες αρχές του κράτους (αστυνομικές, δικαστικές) και τους επίσημους αυλικούς τους (ΜΜΕ).
Το απόγευμα της 14ης Γενάρη μέσα σε ένα κλίμα τρομοϋστερίας συλλαμβάνεται και οδηγείται στον εισαγγελέα η Φαίη Μάγιερ. Την απαγάγουν 10 περίπου κουκουλοφόροι μπάτσοι, της φοράνε κουκούλα και την οδηγούν στον 12ο όροφο της ΓΑΔΑ. Την γδύνουν με το ζόρι και της παίρνουν τα ρούχα. Με συνοπτικές διαδικασίες της απαγγέλλεται η κατηγορία της συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση της οποίας το όνομα δεν είχε προλάβει να εφεύρει η αντιτρομοκρατική. Η διαδικασία ολοκληρώθηκε χωρίς δικηγόρο και χωρίς η κατηγορούμενη να έχει γνώση του κατηγορητηρίου. Τι κι αν δεν υπήρξε κανένα σαφές στοιχείο για να τεκμηριώσει τις κατηγορίες? Γι αυτό υπάρχουν τα ΜΜΕ. Σε μία προσπάθεια διαπόμπευσης της πλέον κατηγορούμενης και ποινικοποίησης του...γενεαλογικού της δέντρου, ακούστηκε από τα κυρίαρχα κανάλια ότι οι γονείς της συμμετείχαν σε τρομοκρατικές ενέργειες, πράγμα που φυσικά γρήγορα διαψεύστηκε. Κατά την απολογία της προκύπτει διαφωνία ανάμεσα στην ανακρίτρια που προτείνει περιοριστικούς όρους και στον εισαγγελέα που προτείνει προφυλάκιση και γι αυτό αφήνεται προσωρινά ελεύθερη. Στις 10/2 κρίνεται τελικά προφυλακιστέα καθώς θεωρείται ύποπτη φυγής από τη χώρα και με το σκεπτικό ότι “κατείχε και διάβαζε δημοσιευμένα κείμενα ατόμων που η ίδια αποκαλούσε πολιτικούς κρατούμενους”, κείμενα τα οποία μπορεί να βρει και να διαβάσει ο καθένας, εφόσον υπάρχουν σε ειδησεογραφικά κέντρα στο internet.
Αυτό το τσίρκο που λέγεται κρατικός μηχανισμός και δεν είναι άλλο παρά ο συντονισμός μπάτσων και δημοσιογράφων, πάντα με τις πλάτες πολιτικών, παίζουν μια παράσταση ποινικοποιώντας αντιλήψεις, φιλικές σχέσεις και... συνωνυμίες, με σκοπό να χειραγωγήσουν την ελληνική κοινωνία τηλεθεατών, μέσω του φόβου και του τρόμου των δελτίων ειδήσεων. Τελικά αυτό που καταφέρνουν είναι να ενοχοποιούν όποιον αντιστέκεται κι αγωνίζεται, και να στρέφουν τον κόσμο εναντίον τους, μειώνοντας έτσι κάθε ενδεχόμενο αμφισβήτησης.
Ε να λοιπόν που επαληθευόμαστε για άλλη μια φορά:
Το κράτος είναι ο μόνος τρομοκράτης.
Μέσα απ' τα δελτία ειδήσεων σας μιλάει η αστυνομία.
ΥΓ: Το έντυπο που κρατάτε είναι αναρχικό, οπότε μόλις το διαβάσετε, αν δε θέλετε να καταλήξετε σε κάποιο κελί, καταστρέψτε το. Επίσης φροντείστε να ξεφορτωθείτε ή να κρύψετε άλλα έντυπα ή βιβλία τέτοιου περιεχομένου, που μπορεί να έχουν φτάσει στα χέρια σας. Μπορεί να βρεθείτε κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, εσείς, οι φίλοι σας, οι γονείς σας, τα παιδιά σας και τα κατοικίδια σας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΦΑΙΗ ΜΑΓΙΕΡ ΚΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ

 Κείμενο από παρέμβαση στο κέντρο της Δράμας.
Υπογράφουμε για την ΆΜΕΣΗ αποφυλάκιση της Φαίη Μάγιερ ΕΔΩ

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Έκτακτη παρέμβαση αντιπληροφόρησης για τα γεγονότα στη Νομική


Από την Τρίτη 25 Ιανουαρίου που ξεκίνησε ο πολιτικός αγώνας των 300 μεταναστών, με το έσχατο όπλο διεκδίκησης δικαιωμάτων, την απεργία πείνας, ξεκίνησε και ένα οργιαστικό παιχνίδι παραπληροφόρησης από τα κυρίαρχα μέσα (τηλεόραση, εφημερίδες, ραδιόφωνο). Μέσα σ’ ένα κλίμα ξενοφοβικού και νέο-ρατσιστικού παραληρήματος, αναδείχθηκε σε μείζον εθνικό θέμα το ζήτημα της άρσης του ασύλου – μακάρι να έδειχναν και τον ίδιο ζήλο για την άρση της βουλευτικής ασυλίας – για τους «καταληψίες» της Νομικής μετανάστες-απεργούς πείνας, ενώ αποσιωπήθηκε εντελώς το γεγονός ότι ο χώρος στον οποίο είχαν εγκατασταθεί βρισκόταν υπό ανακαίνιση και θα ετίθεντο σε λειτουργία από τον Σεπτέμβριο. Η άρση του ασύλου, δεν δικαιολογείται σε καμιά περίπτωση από την στιγμή που δεν τελέσθηκε καμία απολύτως αξιόποινη πράξη κατά της ανθρώπινης ζωής, ούτε και σημειωθήκαν υλικές ή άλλες ζημιές στο κτίριο.
Η απόφαση για την μαζική απεργία πείνας πάρθηκε από την ενεργή κοινότητα μεταναστών στην Κρήτη, (άνθρωποι που ζουν κι εργάζονται χρόνια στην Ελλάδα, χωρίς ένσημα, χωρίς ασφάλιση, με ταπεινωτικούς μισθούς –αισχροκέρδεια για τα αφεντικά- χωρίς τη σιγουριά ότι και την επόμενη μέρα θα μπορέσουν να παλέψουν, με συνεχόμενα εργατικά δυστυχήματα που αποσιωπούνται διαρκώς) ύστερα από επανειλημμένες συνελεύσεις, και δεν υποκινήθηκε από καμιά πολιτική παράταξη ή χώρο, όπως προπαγανδίζουν τα ΜΜΕ.
Προκειμένου το κράτος να ηρεμήσει το κλίμα που δημιουργήθηκε και να ικανοποιήσει τους “αγανακτισμένους πολίτες” το βράδυ της Πέμπτης, ύστερα από πολύωρο σωματικό και ψυχικό βασανισμό των απεργών πείνας (που ας σημειωθεί ότι βρίσκονταν στην τρίτη μέρα της απεργίας τους) και του αλληλέγγυου κόσμου που βρίσκονταν έξω από την Νομική, με επίμονες διαπραγματεύσεις-εκβιασμούς, οι 250 μετανάστες μεταφέρθηκαν στο υπόγειο του κτιρίου ενός ιδιώτη στην Πατησίων, το οποίο δεν πληροί καμία απολύτως από τις συνθήκες υγιεινής διαβίωσης (δεν υπήρχαν ούτε τουαλέτες, ούτε θέρμανση).

«Ζητάμε από το ελληνικό κράτος να σταματήσει αυτή την αδικία. Ζητάμε νομιμοποίηση για όλους τους μετανάστες που ζουν και εργάζονται σε αυτή τη χώρα. Ζητάμε ισότητα στα δικαιώματα και στις υποχρεώσεις. Θέλουμε τα νόμιμα χαρτιά μας για να υπάρχουμε, να βγούμε απ το σκοτάδι και να ζήσουμε στο φως, να περνάμε ένσημα για να μπορούμε να μπούμε σε ένα νοσοκομείο όταν αρρωστήσουμε, να ταφούμε σαν άνθρωποι όταν πεθάνουμε.»
Από ανοιχτή επιστολή των μεταναστών-απεργών πείνας




ΑΜΕΣΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ / ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Στηρίζουμε την Πανελλαδική Απεργία Πείνας Μεταναστών
Σήμερα, 25/01/2011 αρχίζει η μαζικότερη απεργία πείνας που έγινε ποτέ στην Ελλάδα, από 300 μετανάστες που ζητάνε μια αξιοπρεπή ζωή. 
Η απεργία θα λάβει χώρα στη Νομική Σχολή στην Αθήνα και στο Εργατικό Κέντρο στη Θεσσαλονίκη. 
Δεν είναι μόνοι τους, είμαστε μαζί τους.
Νομιμοποίηση χωρίς προυποθέσεις όλων των μεταναστών/τριων – Ίσα δικαιώματα για όλους τους εργάτες.
 Εδώ μπορείτε να βρείτε το κείμενο της συνέλευσης των απεργών, της πρωτοβουλίας αλληλεγγύης, καθώς κι άλλα κείμενα κι εξελίξεις.