Η φωτογραφία μου
Σε μια πόλη όπου, η έννοια της πολιτικής σχετίζεται άμεσα με "βόλεμα στο δημόσιο", η πολιτική σκέψη αρχίζει και τελειώνει με "ποιός απ τους δυο έφαγε τα περισσότερα", η πολιτική πράξη ταυτίζεται με παραλληρητικές ιδέες εθνικού μεγαλείου, μια πρωτοβουλία πολιτών αρθρώνει τον αντι-λογο της στη συλλογική αποχαύνωση. Πήραμε λοιπόν την απόφαση, ένα ετερογενές σύνολο από ανθρώπους διαφορετικών πολιτικών αντιλήψεων και ηλικίας, αλλά με κοινές ανησυχίες και ενδιαφέρον για έκφραση και δράση, να παρέμβουμε στην μονότονη καθημερινότητα της πόλης και να της δώσουμε χρώμα: Αλληλεγγύης κι αυτοοργάνωσης γιατί δε πιστεύουμε σε σωτήρες και εκπροσώπους αλλά στην κοινή συμετοχή όλων, Αντιφασιστικό γιατί η κοινωνική αδικία και η φτώχεια ωθούν όλο και περισσότερο κόσμο σε απάνθρωπες ιδέες μίσους, Αντιμιλιταριστικό γιατί ο μιλιταρισμός είναι το σύμβολο του θανατου και της εξουσίας, Αντιρατσιστικό & Αντισεξιστικό γιατί είναι και τα 2 όψεις του ίδιου φασιστικού νομίσματος, Αντικαπιταλιστικό γιατί ο καπιταλισμός ευθύνεται για την οικονομική, περιβαντολογική και κοινωνική καταστροφή όλου του κόσμου.

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Πανό αλληλεγγύης στα δικαστήρια

Το βράδυ της Κυριακής 5/12 κρεμάσαμε ένα πανό αλληλεγγύης για τους φυλακισμένους στα δικαστήρια, το οποίο και κατέβασαν μπάτσοι λίγα λεπτά αργότερα, προφανώς έπειτα από κάρφωμα. Το ότι η Δράμα είναι ρουφιανούπολη το γνωρίζαμε, αλλά το ότι θα ενοχλούσε τόσο πολύ ένα πανό, που θα κινητοποιούσε άμεσα 2 μηχανές των διας κι ένα περιπολικό μόνο σαν ανέκδοτο θα μπορούσαμε να το φανταστούμε.
Κάποιοι κρίνουν ότι κανένας Δραμινός δε χρειάζεται να ξέρει για την αποχή συσσιτίου, τις απεργίες πείνας και τον αγώνα εκατοντάδων κρατουμένων ενάντια στις άθλιες συνθήκες των "σωφρονιστηκών" κολαστηρίων, κι ότι η πόλη πρέπει να μείνει ως έχει. Ένα μαντρί αποκλεισμένο απ'ότιδήποτε προοδευτικό.
Θα διαφωνήσουμε.